-
1 stłumić
глаг.• останавливать• подавить• сдержать• сдерживать• смягчать• удовлетворять• утолять* * *stłumi|ć\stłumićony сов. 1. подавить;\stłumić bunt подавить бунт; \stłumić łzy подавить слёзы;
\stłumić coś w zarodku подавить что-л. в зародыше;2. погасить, потушить;\stłumić pożar погасить пожар;
3. приглушить;\stłumić dźwięki приглушить звуки+1. zdusić, zdławić
* * *stłumiony сов.1) подави́тьstłumić bunt — подави́ть бунт
stłumić łzy — подави́ть слёзы
stłumić coś w zarodku — подави́ть что́-л. в заро́дыше
2) погаси́ть, потуши́тьstłumić pożar — погаси́ть пожа́р
3) приглуши́тьstłumić dźwięki — приглуши́ть зву́ки
Syn: -
2 bunt
rebellion, revolt* * *mi1. (= wystąpienie przeciw władzy) rebellion, revolt; (marynarzy, żołnierzy) mutiny; zarzewie buntu firebrand; podnieść bunt rise up (in revolt); stłumić bunt put down rebellion; wzywać do buntu incite to revolt; bunt się szerzy rebellion spread; wybuchł bunt rebellion broke out.2. (= sprzeciw wewnętrzny) defiance, protest, revolt; bunt młodzieńczy youth revolt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bunt
-
3 stłumić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stłumić
-
4 stłumić
tłumić < stłumić> (-ię) bunt, powstanie niederschlagen; płacz, śmiech, gniew unterdrücken; poczucie winy verdrängen, unterdrücken; głos, dźwięk dämpfen; ogień ersticken -
5 bun|t
m (G buntu) 1. (wewnętrzny sprzeciw) protest, rebellion (przeciwko czemuś against sth)- wzmagała się w nim chęć buntu his desire to rebel grew stronger2. (nieposłuszeństwo) rebellion U, defiance U; (akcja polityczna, społeczna) revolt, rebellion; (na statku, w armii) mutiny- bunt więźniów a prison riot- w jego słowach wyczuwało się bunt his words carried a defiant tone- na statku/w więzieniu doszło do otwartego buntu an open mutiny broke out on the ship/in the prison- chłopi podnieśli bunt przeciwko panu the peasants rose in revolt against their lord- zrywać się a. porywać się do zbrojnego buntu to rise in armed rebellion- podburzać do buntu to incite a. stir up a revolt- stłumić bunt to crush a. quash a revolt a. a rebellionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bun|t
-
6 tłum|ić
impf vt 1. (gasić) to put out, to stamp out [ogień] ⇒ stłumić 2. (głuszyć, wyciszać) to muffle- kotary tłumiły hałas uliczny the noise of the traffic was muffled by the curtains ⇒ stłumić3. (amortyzować) to dampen- tłumić drgania to deaden vibrations ⇒ stłumić4. (opanować) to contain, to suppress [bunt, powstanie] ⇒ stłumić 5. przen. (dławić, dusić) to suppress- z trudem tłumiła w sobie gniew/łzy she could barely contain her anger/tears ⇒ stłumićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tłum|ić
-
7 zdusić
* * *pf.1. (= zgnieść) squeeze, squash.2. (= zgasić) smother, extinguish.3. (= stłumić) supress; (bunt, powstanie) crush, quell.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdusić
-
8 rebeli|a
f (G D Gpl rebelii) 1. (zbrojny bunt) rebellion- rebelia chłopska przeciw królowi the peasants’ rebellion against the king- szerzyć/stłumić rebelię to spread/suppress a rebellion2. zw. pl przen. rumpus- wyprawiać rebelie to make a rumpus- u sąsiada wciąż pijackie rebelie they're always having drunken binges next door pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rebeli|a
-
9 stłum|ić
pf vt 1. (wyciszyć) [materiał, ściana, trawa, osoba] to muffle [odgłos, kroki, okrzyki] ⇒ tłumić 2. (pokonać) to put down [bunt, powstanie] ⇒ tłumić 3. (opanować) to suppress [uczucie]; to stifle [westchnie, pragnienie, śmiech]- stłumić w sobie gniew to hold back one’s anger ⇒ tłumić4. (ograniczyć) to bring down [inflację]; to stifle [rozwój] ⇒ tłumić 5. (zgasić) to smother [ogień] ⇒ tłumićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stłum|ić
-
10 uga|sić
pf (ugasi) vt 1. (zgasić) to extinguish, to put out- ugasić ogień/ognisko/pożar to put out a. to extinguish a fire2. przen. (stłumić) to quell- ugasić bunt/powstanie to quell a rebellian/an uprising■ ugasić pragnienie to quench one’s thirstThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uga|sić
-
11 uśmierz|yć
pf — uśmierz|ać impf Ⅰ vt książk. 1. (koić, łagodzić) to relieve, to soothe- środki uśmierzające ból painkillers, pain relievers2. (stłumić) to quell- uśmierzać awantury/zamieszki to quell rows/disturbances- uśmierzyć bunt to quell a. to put down a rebellionⅡ uśmierzyć się — uśmierzać się książk. to be relieved- jego ból się uśmierzył po zażyciu leku after taking the medicine his pain let upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uśmierz|yć
-
12 zdu|sić
pf vt (stłumić) to suppress [bunt, powstanie]; to stifle [ogień, śmiech, okrzyk]- zdusić inflację to bring inflation down- zdusić papierosa w popielniczce to stub out a cigarette in an ashtrayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdu|sić
-
13 zgni|eść
pf — zgni|atać impf (zgniotę, zgnieciesz, zgniótł, zgniotła, zgnietli — zgniatam) Ⅰ vt 1. (zmiażdżyć, zmiąć) to crumple (up), to scrunch [sth] up, to scrunch up [kartkę papieru, materiał]; to crush, to squash (up) [puszkę]; to squash, to flatten [kapelusz]- zgnieść coś na miazgę to crush a. reduce sth to a pulp- zgnieść papier w kulkę to crumple paper into a ball a. wad- zgnieść coś w palcach to crush sth between one’s fingers- zgnieść niedopałek w popielniczce to stub (out) a. grind out one’s cigarette in the ashtray- zgnieciony czosnek crushed garlic2. (pomiąć) to crumple, to crease [ubranie, sukienkę] 3. (przygnieść) to crush- zgnieciono go w tłumie he got crushed in the crowd- zgnieść robaka butem to crush a. squash a bug underfoot4. książk., przen. (stłumić) to crush, to suppress [bunt, powstanie, opór] Ⅱ zgnieść się — zgniatać się [ubranie, metal] to crumpleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgni|eść
-
14 tłumić
tłumić < stłumić> (-ię) bunt, powstanie niederschlagen; płacz, śmiech, gniew unterdrücken; poczucie winy verdrängen, unterdrücken; głos, dźwięk dämpfen; ogień ersticken
См. также в других словарях:
bunt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. buntncie, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprzeciw, opór przeciwko czemuś, komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bunt przeciwko rodzicom, niesprawiedliwości. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stłumić — dk VIa, stłumićmię, stłumićmisz, stłum, stłumićmił, stłumićmiony 1. «sprawić, by dźwięk, głos stał się cichszy, mniej donośny; przyciszyć» Podwójne okna stłumiły nieco hałas ulicy. 2. «zahamować rozwój czegoś; zdławić, zatamować, zgnieść» Stłumić … Słownik języka polskiego
bunt — m IV, D. u, Ms. buntncie; lm M. y 1. «protestacyjne, często spontaniczne wystąpienie przeciwko władzy» Krwawy, otwarty bunt. Ognisko, płomień, zarzewie buntu. Podnieść, wzniecić, stłumić, ugasić bunt. Zerwać się, porwać się do buntu. Wzywać,… … Słownik języka polskiego
tłumić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tłumićmię, tłumićmi, tłumićmiony {{/stl 8}}– stłumić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyciskając, używając różnych środków, gasić, opanowywać ogień … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarodek — m III, D. zarodekdka, N. zarodekdkiem; lm M. zarodekdki 1. «organizm ludzki lub zwierzęcy rozwijający się z zapłodnionego jaja (u niektórych zwierząt niższych z nie zapłodnionego) w okresie do wyklucia się z jaja lub do porodu; embrion» ◊ Zdusić … Słownik języka polskiego
zdławić — dk VIa, zdławićwię, zdławićwisz, zdław, zdławićwił, zdławićwiony książk. «zadławić, zadusić» Pies zdławił królika. przen. a) «stłumić, zlikwidować» Zdławić rebelię, bunt. b) «opanować, powstrzymać» Zdławić szloch, płacz … Słownik języka polskiego
zdusić — dk VIa, zduszę, zdusićsisz, zduś, zdusićsił, zduszony przestarz. «ścisnąwszy coś mocno zgnieść, zniszczyć, stłumić» Zdusić ogień kocem. Zdusić niedopałek papierosa. przen. Zdusić powstanie, bunt. Zdusić w sobie ból, gniew, płacz … Słownik języka polskiego
zamieszki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. zamieszkiszek {{/stl 8}}{{stl 7}} rozruchy, starcia, niepokoje wywołane sprzeciwem wobec czegoś, kogoś; bunt, zaburzenie, zamęt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamieszki religijne, uliczne. Stłumić, wzniecić zamieszki … Langenscheidt Polski wyjaśnień